Het begrip assertiviteit werd in het midden van de vorige eeuw in de Verenigde Staten bedacht. De aanvankelijke therapie voor subassertieve mensen bestond uit individuele gedragstherapie. Al gauw kwam er een tweede behandeling bij: assertiviteitstraining in een groep. Deze behandeling is ook gedragstherapeutisch van opzet; daarnaast wordt er gebruikgemaakt van kennis en technieken uit de sociale psychologie. Het programma bleek zo succesvol, dat het sindsdien de eerste keuze is bij assertiviteitsproblemen. Wetenschappelijke onderzoekers rapporteren steeds weer een onmiskenbare vooruitgang bij de meeste deelnemers van assertiviteitsgroepen. Natuurlijk is het geen wondermiddel, maar de effectiviteit ervan staat vast. Mensen die een assertiviteitsgroep hebben gevolgd, worden minder angstig en gaan meer voor zichzelf opkomen. In de loop der jaren werden binnen deze groepsbehandeling diverse varianten ontwikkeld. De basisopzet bleef echter hetzelfde.
