In het algemeen dienen richtlijnen ter ondersteuning van de keuzes die behandelaren moeten maken. Bij voorkeur zijn ze gebaseerd op de uitkomsten van wetenschappelijk onderzoek naar de effectiviteit van een behandeling. Daarnaast worden ze vastgesteld op basis van consensus van de professionals die een aantoonbare expertise hebben. Voor de posttraumatische stress-stoornis (
ptss
) kan daarom in eerste instantie verwezen worden naar de richtlijnen die zijn opgesteld door de nationale en internationale beroepsverenigingen. Er is toenemend wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de effectiviteit van
ptss
-behandelingen (zie ook de hoofdstukken over behandeling in dit boek) (Solomon e.a., 1992; Shalev e.a., 1996; DeRubeis & Crits-Christoph, 1998; Foa & Meadows, 1997).
