In de oogheelkunde wordt met refractie de lichtbrekende eigenschap van het oog bedoeld. Doordat het licht door het lenzenstelsel van het oog gebroken wordt, kan een redelijk scherp beeldje op het netvlies gemaakt worden dat door het visuele systeem verder verwerkt kan worden en ten slotte tot waarneming leidt in de hersenen. Als eenheid van lichtbreking wordt de dioptrie (D. of Dpt.) gebruikt. Eén dioptrie is de lichtbrekende sterkte van een lens met een brandpunt op 1 m. Met een positieve lens van 20 dioptrieën (D.) kunnen we de parallelle stralen van de zon, die in het oneindige gelokaliseerd is, op 5 cm focusseren en een brandbaar object aldus tot ontbranding brengen. Het brandpunt van een dergelijke lens ligt op 5 cm. De formule voor de refractieve sterkte van een lens is dan ook: D = 1/f, waarbij D het aantal dioptrieën is en f de brandpuntsafstand in meters.