Het overgrote deel van de huisartsen werkt tegenwoordig samen met collegahuisartsen in een groter samenwerkingsverband. Dat brengt verschillende voordelen met zich mee, zoals de gezamenlijke inkoop van materiaal en apparatuur, het delen van kennis en het vergroten van de flexibiliteit. Dat gaat goed zolang de belangen redelijk gelijk oplopen en er weinig grote meningsverschillen bestaan over de richting en keuzen. Op het moment dat de maatschap wel voor grote keuzen wordt geplaatst, kan het zijn dat onderlinge verschillen in opvattingen (of beter gezegd, het vasthouden aan individuele belangen) de maten verhinderen gezamenlijk vlot tot besluitvorming te komen en dat de samenwerking onder spanning komt te staan. En dat laatste is niet ondenkbaar, gezien de vele ontwikkelingen waar huisartsen mee te maken hebben en zullen krijgen. Goed en respectvol onderhandelen is dan geboden.
