Een hulpverleningsmodel waarin deskundigen op grond van wetenschappelijke inzichten en procedures een probleemanalyse maken, een behandelplan voorstellen en dat implementeren, terwijl cliënten vooral informatie geven en hun gedrag aanpassen aan de vereisten van de voorgeschreven behandeling, blijkt moeilijk te verdedigen. De veronderstelde wetenschappelijkheid blijkt maar beperkt aanwezig te zijn in het handelen van deskundigen. Als alternatief wordt een model van contracthulpverlening met behulp van de Goal Attainment Scaling voorgesteld. In dit model concentreren de hulpverlener en de cliënt zich op hun sterke punten in het hulpverleningsproces. De hulpverlener systematiseert het proces door middel van de regulatieve cyclus. De hulpverlener brengt daarnaast doelgericht wetenschappelijk verantwoorde informatie in en geeft wetenschappelijk onderbouwde informatie over diagnostische instrumenten en methodieken. De cliënt concentreert zich op het duidelijk maken wat het probleem precies is en op de doelen die hij met de hulp wil bereiken.