De afgelopen vijftien jaar is er, met behulp van de ontwikkelingsbiologie en weefseltechnologie, een alternatieve therapie uitgewerkt voor het behandelen van geïnfecteerde, zeer immature, blijvende dentitie: de regeneratieve endodontische behandeling (REB). REB berust op vooral chemische desinfectie van het wortelkanaal en drie pijlers: stamcellen, groeifactoren en scaffolds. Het cell homing- en cell based-principe zijn de twee grote concepten van deze behandeling. Het cell based-principe berust op pulpaweefseltechnologie en -transplantatie en heeft tot nog toe vooral in vitro zijn toepassing. Het leidt tot gunstige resultaten voor weefselregeneratie. Vanwege ethische, financiële en infrastructurele beslommeringen, wordt klinisch eerder het cell homing-concept toegepast, wat leidt tot gunstige infectieheling, maar eerder herstel (dan regeneratie) van het pulpadentinecomplex. Omdat er langetermijnresultaten ontbreken en het evidentieniveau van REB nog laag is, is er behoefte aan klinisch, microbieel en translationeel onderzoek.