In historische overzichten kan men lezen over de geslaagde wederopstanding van de huisartsgeneeskunde in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Ter oriëntatie op dit thema wijs ik op de zeer toegankelijke serie artikelen die in Huisarts en Wetenschap in 2001 verscheen onder de titel ‘Terug naar Woudschoten, over de kern van de huisartsgeneeskunde’. Het ging en gaat om de identiteit, de professionaliteit, de maatschappelijke verankering en de toekomst van de huisartsgeneeskunde. In alledaagse termen: wie ben ik, wat kan ik, wat ben ik waard en wat wil ik bereiken. De identiteit is beschreven in de bekende Woudschoten-declaratie en ligt vast in rapporten over visie en taakopvatting.