Een coassistent legt momenteel een aantal verzekeringsgeneeskundige protocollen over mijn dossiers. Bij langdurig ziekgemelde werknemers onderzoekt zij de lacunes in trajecten naar functieherstel. Eén van hen, een specialist pluimvee, was gere-integreerd in eigen werk na een lichte beroerte. Via de e-mail had ik contact met de werkgever die geruststellende berichten doorgaf. Ik hoefde me er niet mee te bemoeien. In het gesprek met de coassistent meldde betrokken werknemer echter dat hij achteraf gezien een persoonlijk gesprek met mij wel had gewaardeerd. Die waardering ontvang ik regelmatig. Onderzoek bevestigt dit: chronisch zieken hebben behoefte aan contact met de bedrijfsarts. Ik zie in veel contracten tussen bedrijven en arbodiensten dat ofwel telefonische contacten met anonieme consulenten als verzuimbegeleiding worden verkocht, het arbeidsomstandighedenspreekuur niet meer meegenomen wordt en dat er veel aandacht is voor elektronisch melden, emailcontact en onlinechecklijsten.
