In de revalidatie en in de sport worden tapetechnieken vaak aangewend ter bescherming en ondersteuning van geblesseerde gewrichten en spieren.
Terwijl voor de klassieke tape indicatiegebied en gebruik bepaald zijn, blijft het toepassingsgebied van kinesiotape onduidelijk.
In deze bijdrage bespreken we wat er bekend is over het werkingsprincipe, en in welke mate er onderbouwing is gevonden voor de veronderstelde therapeutische voordelen van kinesiotape bij spierletsels.
In de beschikbare literatuur zijn geen belangrijke bezwaren gevonden om kinesiotape als complementaire therapievorm te gebruiken, maar er is vooralsnog onvoldoende bewijs van effect bij musculoskeletale aandoeningen.