Twintig jaar geleden, in 1987, werd de digitale röntgenologie in de tandheelkunde geïntroduceerd. In Neder land werd de techniek eerst schoorvoetend, maar later met open armen verwelkomd. Grofweg worden er vandaag de dag twee verschillende digitale systemen onderscheiden; het ene maakt gebruik van een (CCD- of CMOS-) sensor, waarmee in luttele seconden een beeld op het computerscherm kan worden getoverd, en het andere gebruikt zogenaamde SPP’s, kortweg fosforplaatjes genoemd. Bij de laatste techniek duurt het iets langer voordat de opname, via een laserscanner, kan worden beoordeeld. Medewerkers van de afdeling Tandheel - kundige Radiologie van ACTA doen al jaren onderzoek naar allerlei aspecten van digitale radiologie. Onlangs verdedigde collega Erwin Berkhout met succes zijn proefschrift, waarin hij verslag doet van zijn onderzoek naar allerlei praktische aspecten van de genoemde technieken.
