De meest dramatische gevolgen van functiestoornissen van het somatomotorische systeem zijn verlammingsverschijnselen. Dergelijke verschijnselen van krachtsverlies kunnen optreden ten gevolge van een laesie van de centraal gelegen motorische kernen en corticale gebieden en hun lange descenderende vezelbanen, maar ook door aandoeningen van de perifere zenuwen of van de spieren. Hoewel laesies van het hoogste (de cerebrale, (pre)motorische cortex) tot het laagste niveau van het motorische systeem (de neuromusculaire overgang en de spier) kunnen leiden tot verlammingen, kan klinisch-neurologisch een duidelijk onderscheid worden gemaakt tussen laesies van het centrale motorische neuron en het perifere motorische neuron of van de spieren.
